Żeń-szeń północnoamerykański
Żeń-szeń amerykański, znany pod łacińską nazwą Panax quinquefolius, to wolno rosnąca roślina lecznicza, która wytwarza mięsisty, biały korzeń, który był używany przez rdzennych Amerykanów od tysięcy lat. Północnoamerykański żeń-szeń jest określany w tradycyjnej medycynie chińskiej jako zimny żeń-szeń, który ma mniej stymulujący efekt niż prawdziwy żeń-szeń. Zawiera ginsenozydy (protopanaxadiol, protopanaxatriol) i saponiny. Podobnie jak żeń-szeń azjatycki, żeń-szeń amerykański jest jasnobrązowym, skręconym korzeniem, który często wygląda jak ludzkie ciało z włóknistymi pędami na rękach i nogach. Rdzenni Amerykanie używali korzenia jako środka pobudzającego i leczącego bóle głowy, gorączkę, niestrawność i bezpłodność. Żeń-szeń jest jednym z adaptogenów, co oznacza, że jest to zioło, które pomaga organizmowi radzić sobie z różnymi rodzajami stresu.
Żeń-szeń wzmacnia układ odpornościowy, zwalcza przeziębienia i grypę, działa pobudzająco, zmniejsza trawienie i wspomaga apetyt, a także pomaga w leczeniu stanów zapalnych jelita grubego i błon śluzowych żołądka. Skutki uboczne, takie jak bezsenność, nerwowość, bóle głowy i niski poziom cukru we krwi mogą wystąpić u osób wrażliwych. Żeń-szeń amerykański i azjatycki różnią się stężeniem składników aktywnych i wpływem na organizm. Uważa się, że żeń-szeń amerykański działa rozluźniająco, podczas gdy odmiana azjatycka ma działanie pobudzające