Bariera hematoencefaliczna
Bariera hematoencefaliczna otacza większość naczyń krwionośnych w mózgu. Jest to część strukturalna, która powstaje głównie poprzez tworzenie szczelnych połączeń między komórkami śródbłonka (tj. komórkami wyściełającymi ściany naczyń krwionośnych). Bariera hematoencefaliczna działa jako kolejna granica między krążącą krwią a przestrzenią zewnątrzkomórkową mózgu. Bariera ta jest wysoce selektywna, co oznacza, że przepuszcza tylko niektóre substancje z krwiobiegu do mózgu. Funkcja ta chroni mózg przed toksynami, patogenami, a nawet krążącymi neuroprzekaźnikami (np. glutaminianem), które mogą potencjalnie uszkodzić neurony, jeśli ich poziom stanie się zbyt wysoki. Tylko woda, niektóre gazy (np. tlen) i substancje rozpuszczalne w tłuszczach mogą łatwo dyfundować przez barierę (inne niezbędne substancje, takie jak glukoza, mogą być aktywnie transportowane przez barierę krew-mózg przy pewnym wysiłku).